- ҳо
- I[ها]ниг. ҳавваз; ҳуттӣII[ها]ҷонишини ишоратӣ ана, ин, он; ҳо дар он ҷоIII[ها]нидо ҳой, ой, эй; ҳо, бачаҳо, куҷо меравед?IV[ها]ҳиссачаи тасдиқ оре, бале, ҳа; ҳо, бале; ҳо, ҳамин тавр буд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.